7 Μαρτίου
https://dzen.ru/a/ZeiHw1wR8nVR2jP1
Τον Μάρτιο του 2001, ο διαστημικός τροχιακός σταθμός Mir εισήλθε στην ατμόσφαιρα της Γης, όπου κατέρρευσε. Τα συντρίμμια του βυθίστηκαν σε ένα νεκροταφείο διαστημοπλοίου στον Ειρηνικό Ωκεανό. Επισήμως, η εκκαθάριση προκλήθηκε από διάφορους λόγους, οι κυριότεροι από τους οποίους είναι ο εξαιρετικά φθαρμένος εξοπλισμός του σταθμού και η έλλειψη χρηματοδότησης. Ωστόσο, εξακολουθούν να εμφανίζονται πληροφορίες ότι ένας πλήρως σταθμός εργασίας στάλθηκε στον Ειρηνικό Ωκεανό. Μόλις 15 χρόνια αργότερα, ο κοσμοναύτης Alexander Serebrov είπε τι πραγματικά συνέβη στο Mir, γι' αυτό και έσπευσαν να το καταστρέψουν.
Ρεκόρ Γκίνες
Η επίσημη ιστορία της βύθισης του διαστημικού σταθμού Mir εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται ως «μυστική». Τρία χρόνια όμως πριν από το θάνατό του, το 2010, ένας από τους αστροναύτες που εργάζονταν στον σταθμό μίλησε για την περίεργη ασθένεια που προσβλήθηκε εκεί. Ο πραγματικός λόγος για την καταστροφή του σταθμού ήταν αυτή η μυστηριώδης μόλυνση.
Ο Alexander Serebrov δεν είναι μόνο ένας θρυλικός κοσμοναύτης, αλλά και ένας εφευρέτης. Εφηύρε τη σάουνα μηδενικής βαρύτητας και τη διαστημική μοτοσυκλέτα. Πέρασε 372 ημέρες, 22 ώρες, 53 λεπτά, 49 δευτερόλεπτα στο διάστημα και πραγματοποίησε δέκα διαστημικούς περιπάτους, για συνολικά 31 ώρες και 49 λεπτά (το επίτευγμα αυτό είναι καταχωρημένο στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες).
Πολλές δεκάδες φορές από το παράθυρο του τροχιακού σταθμού Mir, παρακολούθησε ουράνια σώματα να πέφτουν ακριβώς στο διάστημα. Απλώς δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος βρισκόταν ακριβώς πάνω στο σταθμό. Θυμήθηκε εκείνη τη μοιραία εξόρμηση, που έγινε η τελευταία του, λεπτό προς λεπτό.
Καλούπι σε διαστημική στολή
Μόλις οι αστροναύτες έφτασαν στο σταθμό, τους ανατέθηκε η προετοιμασία εξοπλισμού για διαστημικούς περιπάτους. Ο Serebrov είδε ότι οι διαστημικές στολές και ο εξοπλισμός παρέμειναν από τα πρώην μέλη του πληρώματος. Και αφού ήταν εποχούμενος μηχανικός, τους φρόντιζε. Μόλις άνοιξε μια από τις διαστημικές στολές, πλημμύρισε με πράσινη σκόνη.
«Φανταστείτε, ανοίγετε τη διαστημική στολή από πίσω (εκεί βρισκόταν η «πόρτα») και ένας περίεργος πρασινωπός καπνός πέφτει από πάνω σας», θυμάται ο Alexander Serebrov.
Αυτή η σκόνη δεν κατακάθισε στο πάτωμα, σαν να συνέβαινε στη Γη. Δεν υπάρχει βαρύτητα στο διάστημα, έτσι σε μηδενική βαρύτητα, τα σωματίδια σκόνης άρχισαν να πετούν διακριτικά σε όλο το δωμάτιο. Ο Serebrov κοίταξε μέσα στο κοστούμι και είδε ένα παχύ στρώμα πράσινου καλουπιού να καλύπτει ολόκληρη την εσωτερική του επιφάνεια. Όλη η ομάδα, χρησιμοποιώντας διαθέσιμα υλικά, συγκέντρωσε μούχλα και σκόνη σε έναν συλλέκτη σκόνης.
Οι αστροναύτες ανησύχησαν σοβαρά για το περιστατικό. Μόνο το κέντρο ελέγχου πτήσης έδωσε οδηγίες να μην δίνεται τόση σημασία σε αυτό και να συνεχίσει να εργάζεται κανονικά. Μόνο η ιστορία συνεχίστηκε. Μια εβδομάδα αργότερα, το πλήρωμα παρατήρησε ότι η γεύση του νερού είχε αλλάξει και μια δυσάρεστη επίγευση είχε προστεθεί σε αυτό. Και μετά από λίγες μέρες, μια απότομη, δυσάρεστη μυρωδιά εμφανίστηκε στα διαμερίσματα.
Διαστημικό "φίδι"
«Στην επόμενη συνάντηση επικοινωνίας με τη Γη, λέμε: «Νερό με μυρωδιά, ας αλλάξουμε τη στήλη». Δεν μας επιτρεπόταν. Μετά αρχίσαμε να παρατηρούμε ότι οι αντλίες συμπυκνωμάτων σταματούσαν κάθε μισή ώρα. Η σειρήνα βουίζει, κάτι σταματά εκεί και το κλιματιστικό σταματά να αντλεί», συνέχισε ο Serebrov.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου