Τι είναι το φαινόμενο της ψευδαίσθησης της αλήθειας; "illusory truth effect" Πώς ξεγελιόμαστε από επαναλαμβανόμενες πληροφορίες;

Τι είναι το φαινόμενο της ψευδαίσθησης της αλήθειας; Πώς ξεγελιόμαστε από επαναλαμβανόμενες πληροφορίες; ή μάλλον πώς μας εξαπατά ο εγκέφαλός μας

Το φαινόμενο της ψευδαίσθησης της αλήθειας, γνωστό και ως "φαινόμενο της επανάληψης", αναφέρεται στην τάση των ανθρώπων να πιστεύουν πληροφορίες που έχουν ακούσει επανειλημμένα, ακόμα και αν δεν είναι αληθινές. Αυτή η γνωστική παραμόρφωση εκμεταλλεύεται την τάση του εγκεφάλου μας να αντιλαμβάνεται τις επαναλαμβανόμενες πληροφορίες ως πιο αξιόπιστες, λόγω της ευκολίας με την οποία τις επεξεργάζεται. Μελέτες έχουν δείξει ότι αυτό το φαινόμενο μπορεί να επηρεάσει την αντίληψή μας για την αλήθεια και να μας κάνει να πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε κάτι, ακόμη και όταν δεν είναι έτσι. Η επίδραση αυτή ενισχύεται από την παρουσία της "σιωπηρής μνήμης", η οποία επιτρέπει στον εγκέφαλο να αναγνωρίζει τις επαναλαμβανόμενες πληροφορίες ως γνώριμες και επομένως αληθινές, ανεξάρτητα από την πραγματικότητα. Αυτό το φαινόμενο έχει σημαντικές επιπτώσεις στην κοινωνία, καθώς μπορεί να επηρεάσει τις πεποιθήσεις και τις αποφάσεις των ανθρώπων, και γι' αυτό είναι σημαντικό να είμαστε επικριτικοί απέναντι στις πληροφορίες που λαμβάνουμε. Η κατανόηση του πώς λειτουργεί αυτό το φαινόμενο μπορεί να μας βοηθήσει να αναγνωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε την προπαγάνδα και την παραπληροφόρηση.

*********

"Η Επανάληψη ως Πηγή Ψευδούς Γνώσης". Η ιδέα ότι η συχνή επανάληψη μιας πληροφορίας μπορεί να οδηγήσει στην εσφαλμένη πεποίθηση ότι είναι αληθινή, ένα φαινόμενο που είναι γνωστό ως "illusory truth effect" και έχει μελετηθεί εκτενώς στην ψυχολογία.

Το φαινόμενο της ψευδαίσθησης της αλήθειας χρησιμοποιείται συχνά στην πολιτική, τη διαφήμιση και τα μέσα ενημέρωσης.

Το φαινόμενο του "illusory truth effect" αναφέρεται στην τάση των ανθρώπων να πιστεύουν ότι οι πληροφορίες είναι αληθινές μετά από επανειλημμένη έκθεση σε αυτές, ανεξάρτητα από το αν είναι πραγματικά αληθινές ή όχι. Αυτό το φαινόμενο αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά το 1977 σε μια μελέτη που διεξήχθη στα πανεπιστήμια Villanova και Temple, όπου οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να αξιολογήσουν μια σειρά από δηλώσεις trivia [ασήμαντες πληροφορίες, επουσιώδη θέματα] ως αληθείς ή ψευδείς. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η εμπιστοσύνη των συμμετεχόντων στην αλήθεια των επαναλαμβανόμενων δηλώσεων αυξανόταν με κάθε επανάληψη, ενώ η εμπιστοσύνη στις μη επαναλαμβανόμενες δηλώσεις παρέμενε σταθερή. Η ευκολία επεξεργασίας που προκαλείται από την επανάληψη, φαίνεται να δίνει στις δηλώσεις μια αίσθηση εγκυρότητας, οδηγώντας τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι η επαναλαμβανόμενη πληροφορία είναι πιο αληθινή. Το "illusory truth effect" έχει σημαντικό ρόλο σε τομείς όπως η διαφήμιση, τα μέσα ενημέρωσης και η πολιτική προπαγάνδα, καθώς και στη δημιουργία πολιτιστικών μύθων και παρανοήσεων.

Για να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο του "illusory truth effect", είναι σημαντικό να αναπτύξουμε κριτική σκέψη και να είμαστε σκεπτικοί απέναντι στις πληροφορίες που λαμβάνουμε, ειδικά όταν αυτές επαναλαμβάνονται συχνά. Είναι χρήσιμο να ερευνούμε και να επαληθεύουμε τις πηγές πριν δεχτούμε μια πληροφορία ως αληθινή, και να αποφεύγουμε την αποδοχή δηλώσεων που βασίζονται μόνο στην επανάληψη χωρίς επιβεβαίωση.  η συνειδητοποίηση του πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος και η επίδραση της επανάληψης στην αντίληψη της αλήθειας μπορεί να μας κάνει πιο προσεκτικούς στον τρόπο που επεξεργαζόμαστε τις πληροφορίες. Αναγνωρίζοντας την τάση μας να πιστεύουμε τις επαναλαμβανόμενες πληροφορίες, μπορούμε να αναπτύξουμε στρατηγικές για να αντισταθούμε σε αυτήν και να διατηρήσουμε μια πιο αντικειμενική οπτική γωνία.

Η αναγνώριση αξιόπιστων πηγών είναι κρίσιμη για την επεξεργασία ακριβούς και έγκυρης πληροφορίας. Αξιόπιστες πηγές είναι εκείνες που είναι ελεύθερες από προκαταλήψεις και υποστηρίζονται από αποδείξεις, γραμμένες από έναν αξιόπιστο συγγραφέα ή οργανισμό. Πρωτογενείς πηγές, όπως έρευνες ή στατιστικά αποτελέσματα, θεωρούνται συχνά οι πιο αξιόπιστες, καθώς παρέχουν άμεσα στοιχεία για το αντικείμενο της έρευνας. Ωστόσο, είναι σημαντικό να εξασφαλίσετε ότι οι πληροφορίες που παρέχουν είναι αξιόπιστες και ακριβείς. Οι δευτερογενείς πηγές, όπως βιβλία και άρθρα περιοδικών, παρέχουν δεύτερης χειρός πληροφορίες που αναλύουν, περιγράφουν ή αξιολογούν τις πρωτογενείς πηγές. Τέλος, οι τριτογενείς πηγές, όπως εγκυκλοπαίδειες και λεξικά, συνοψίζουν ή καταλογογραφούν πρωτογενείς και δευτερογενείς πηγές.

 Για την αξιολόγηση της αξιοπιστίας μιας πηγής, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το τεστ CRAAP, το οποίο εξετάζει την επικαιρότητα, τη σχετικότητα, την αρχή, την ακρίβεια και τον σκοπό μιας πηγής. Επιπλέον, η πλευρική ανάγνωση, η διαδικασία αξιολόγησης της αξιοπιστίας μιας πηγής συγκρίνοντάς την με άλλες πηγές, μπορεί να σας βοηθήσει να επαληθεύσετε τα στοιχεία, να τα τοποθετήσετε σε πλαίσιο και να βρείτε πιθανές αδυναμίες. Αξιόπιστες πηγές περιλαμβάνουν επίσης επιθεωρημένα περιοδικά, κυβερνητικούς φορείς, ερευνητικά think tanks και επαγγελματικούς οργανισμούς.

Για να αντιμετωπίσουμε την ψευδαίσθηση της αλήθειας, είναι σημαντικό να αναπτύξουμε κριτική σκέψη και να είμαστε σκεπτικοί απέναντι στις πληροφορίες που λαμβάνουμε. Πρώτον, πρέπει να ελέγχουμε την αξιοπιστία των πηγών και να αναζητούμε πολλαπλές αναφορές πριν δεχτούμε μια πληροφορία ως αληθινή. Δεύτερον, η εκπαίδευση στην αναγνώριση λογικών πλάνων και προκαταλήψεων μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή της αποδοχής εσφαλμένων πληροφοριών. Τρίτον, η ανάπτυξη της συνήθειας να αμφισβητούμε και να επανεξετάζουμε τις πεποιθήσεις μας μπορεί να μας προστατεύσει από την επίδραση της επανάληψης. Τέλος, η ενεργή συμμετοχή σε διάλογο και η ανταλλαγή απόψεων με άλλους μπορεί να ενισχύσει την ικανότητά μας να αναγνωρίζουμε και να απορρίπτουμε τις ψευδαίσθησεις.

************

Πέρα από το φαινόμενο της ψευδαίσθησης της αλήθειας, υπάρχουν πολλές άλλες γνωστικές παραμορφώσεις που επηρεάζουν την αντίληψή μας για την πραγματικότητα. Μερικά παραδείγματα περιλαμβάνουν το φαινόμενο της επιβεβαίωσης, όπου τείνουμε να προσέχουμε, να ερμηνεύουμε και να θυμόμαστε πληροφορίες που επιβεβαιώνουν τις προκαταλήψεις μας, και το φαινόμενο της διαθεσιμότητας, που μας κάνει να υπερεκτιμούμε τη σημασία των πληροφοριών που είναι εύκολα διαθέσιμες στη μνήμη μας. Επίσης, το φαινόμενο του Dunning-Kruger, όπου άτομα με χαμηλή ικανότητα σε έναν τομέα υπερεκτιμούν την εμπειρία και την επάρκειά τους σε αυτόν. Αυτές οι παραμορφώσεις είναι σημαντικές γιατί μπορούν να επηρεάσουν τις αποφάσεις μας και την κρίση μας, και γι' αυτό είναι σημαντικό να είμαστε ενήμεροι για την ύπαρξή τους.

***********

Για να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο της επιβεβαίωσης, πρέπει να αναγνωρίσουμε και να κατανοήσουμε την τάση μας να επιλέγουμε και να δίνουμε βάρος σε πληροφορίες που επιβεβαιώνουν τις προϋπάρχουσες πεποιθήσεις μας. Είναι σημαντικό να εξετάζουμε κριτικά τις πηγές πληροφοριών και να αναζητούμε ενεργά αντίθετες απόψεις και στοιχεία που μπορεί να αμφισβητούν τις δικές μας αντιλήψεις. Η εκπαίδευση στην αναγνώριση και κατανόηση διαφόρων γνωστικών παραμορφώσεων μπορεί να βοηθήσει, όπως και η ανάπτυξη της συνήθειας να αναθεωρούμε τις πεποιθήσεις μας στο φως νέων πληροφοριών. Η διατήρηση ανοιχτού μυαλού και η ενθάρρυνση του διαλόγου και της ανταλλαγής απόψεων με άτομα που έχουν διαφορετικές πεποιθήσεις είναι επίσης κρίσιμη για την αντιμετώπιση αυτής της προκατάληψης.

--- 

Το "φαινόμενο "illusory truth effect" ψευδαίσθηση της αλήθειας": πώς μας εξαπατά ο εγκέφαλός μας

Στην εποχή της πληροφορίας, όταν κυριολεκτικά πνιγόμαστε στη ροή ειδήσεων, ιστολογίων [blogs] και κοινωνικών μέσων [social media], είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς ο εγκέφαλός μας επεξεργάζεται όλη αυτή τη μάζα δεδομένων. Μια νέα μελέτη Γερμανών επιστημόνων ρίχνει φως στους μηχανισμούς που επηρεάζουν την αντίληψή μας για την αλήθεια και τη μνήμη.

Η "ψευδαίσθηση της αλήθειας" είναι ένα γνωστό φαινόμενο στην ψυχολογία, όπου η επανάληψη μιας πληροφορίας μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να την πιστεύουν περισσότερο, ανεξάρτητα από το αν είναι αληθής ή ψευδής. Οι Δρ. Felix Speckmann και Δρ. Christian Unkelbach διεξήγαγαν μια σειρά πειραμάτων που επιβεβαιώνουν αυτό το φαινόμενο, δείχνοντας ότι οι συμμετέχοντες συχνά αξιολογούσαν επαναλαμβανόμενες δηλώσεις ως γνωστές, ακόμα και όταν ήταν ψευδείς. Αυτή η τάση να αποδίδουμε "προηγούμενες γνώσεις" σε αξιόπιστες πηγές, ακόμη και όταν η αρχική πηγή είναι αναξιόπιστη, υπογραμμίζει τη δύναμη της επανάληψης στη διαμόρφωση των πεποιθήσεων μας. Επιπλέον, η λήθη μπορεί να επηρεάσει την αντίληψή μας για την αλήθεια, καθώς με την πάροδο του χρόνου ξεχνάμε την αρχική πηγή και αν συναντήσουμε ξανά τις πληροφορίες, τείνουμε να τις αξιολογούμε ως πιο αληθινές. Τα ευρήματα αυτά έχουν σημαντικές επιπτώσεις για την εποχή της πληροφορίας στην οποία ζούμε, καθώς επισημαίνουν πώς η επανάληψη και η λήθη μπορούν να ενισχύσουν την πίστη σε ψευδείς πληροφορίες και παραπληροφόρηση. Το Φαινόμενο Μαντέλα, όπου οι άνθρωποι θυμούνται γεγονότα που δεν έχουν συμβεί ποτέ, είναι ένα παράδειγμα της επίδρασης της ψευδαίσθησης της γνώσης στη συλλογική μνήμη. Αυτές οι μελέτες υπογραμμίζουν την ανάγκη για κριτική σκέψη και επαλήθευση των πληροφοριών που λαμβάνουμε, ειδικά σε μια εποχή όπου η πληροφορία διαδίδεται ταχύτατα μέσω του διαδικτύου και των κοινωνικών μέσων.

Τα αποτελέσματα της πρόσφατης μελέτης που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Cognition δείχνουν ότι αυτή η επίδραση μπορεί να είναι ακόμη πιο ισχυρή από ό, τι πιστεύαμε προηγουμένως. Οι επιστήμονες έχουν ονομάσει αυτό το φαινόμενο  "ψευδαίσθηση της αλήθειας" 

Σε μια σειρά πειραμάτων που περιελάμβαναν σχεδόν 800 άτομα που διεξήχθησαν από τον Δρ Felix Speckmann και τον Δρ Christian Unkelbach από το Πανεπιστήμιο της Κολωνίας, διαπιστώθηκε ότι οι συμμετέχοντες τείνουν να πιστεύουν ότι γνώριζαν επαναλαμβανόμενες πληροφορίες εκ των προτέρων, ακόμη και αν αυτό δεν συνέβαινε. Αυτό το φαινόμενο παρατηρήθηκε ακόμη και στην περίπτωση ψευδών δηλώσεων.

Είναι ενδιαφέρον ότι οι συμμετέχοντες συχνά απέδωσαν τις "προηγούμενες γνώσεις" τους σε αξιόπιστες πηγές, ακόμη και αν η αρχική πηγή πληροφοριών ήταν αναξιόπιστη. Αυτή η τάση κατασκευής αξιόπιστων πηγών υπογραμμίζει τη δύναμη της επανάληψης στη διαμόρφωση των πεποιθήσεών μας.

Η μελέτη ρίχνει επίσης φως στο πώς η λήθη μπορεί να επηρεάσει την αντίληψή μας για την αλήθεια. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι όταν οι άνθρωποι συναντούν [αντιμετωπίζουν] πληροφορίες από αναξιόπιστες πηγές, μπορεί αρχικά να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να τις εμπιστευτούν. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, ξεχνούν την αρχική πηγή και αν συναντήσουν ξανά αυτές τις πληροφορίες, τείνουν να τις αξιολογούν ως πιο αληθινές.

"Το φαινόμενο της λήθης, σε συνδυασμό με το φαινόμενο της ψευδαίσθησης της αλήθειας, μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους να πιστέψουν δηλώσεις που αρχικά αναγνωρίστηκαν ως αναξιόπιστες", γράφουν οι ερευνητές.

Το Φαινόμενο Μαντέλα αναφέρεται σε μια κοινή ψευδή ανάμνηση που μοιράζονται πολλοί άνθρωποι, η οποία δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Το πιο διάσημο παράδειγμα είναι η εσφαλμένη πεποίθηση ότι ο Νέλσον Μαντέλα πέθανε στη φυλακή κατά τη δεκαετία του '80, ενώ στην πραγματικότητα απεβίωσε το 2013. Ο όρος δημιουργήθηκε από την ερευνήτρια Φιόνα Μπρουμ, η οποία ανακάλυψε ότι πολλοί άνθρωποι μοιράζονταν την ίδια ανακριβή ανάμνηση. Το φαινόμενο αυτό σχετίζεται με διάφορα γνωστά φαινόμενα μνήμης, όπως η ψευδής μνήμη, τα σφάλματα πηγής-μνήμης, ο φανταστικός πληθωρισμός και η επίδραση της παραπληροφόρησης. Αυτά τα φαινόμενα εξηγούν πώς οι αναμνήσεις μπορούν να παραμορφωθούν ή να επηρεαστούν από μεταγενέστερες εμπειρίες ή πληροφορίες. Η μνήμη δεν είναι αλάνθαστη και μπορεί να επηρεαστεί από πολλούς παράγοντες, όπως η επιθυμία να πιστέψουμε κάτι διαφορετικό ή η επιρροή από τις αναμνήσεις των άλλων. Επιπλέον, οι ευρέως διαδεδομένες λανθασμένες πληροφορίες μπορούν να επηρεάσουν διακριτικά τις μεμονωμένες αναμνήσεις, προκαλώντας επιβλαβείς ψευδείς πεποιθήσεις. Το Φαινόμενο Μαντέλα είναι ένα παράδειγμα του πώς η μνήμη μας μπορεί να δημιουργήσει μια ανακριβή εικόνα της πραγματικότητας, και υπογραμμίζει τη σημασία της κριτικής σκέψης και της επαλήθευσης των πληροφοριών.

στο κοινωνικό πείραμα αποδείχθηκε επίσης ότι οι διορθώσεις όταν οι συμμετέχοντες παραδέχτηκαν ότι δεν γνώριζαν μια δήλωση ήταν σπάνιες, υπογραμμίζοντας περαιτέρω τη δύναμη της ψευδαίσθησης του φαινομένου της γνώσης, ακόμη και όταν οι δηλώσεις ήταν πραγματικά λανθασμένες.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το ελεγχόμενο ερευνητικό περιβάλλον μπορεί να μην αντικατοπτρίζει πλήρως την πολυπλοκότητα της μνήμης και του σχηματισμού γνώσης στην καθημερινή ζωή.

Το "φαινόμενο "illusory truth effect" και οι συνέπειές του

Είναι γνωστό εδώ και καιρό ότι το "φαινόμενο της ψευδαίσθησης της αλήθειας" είναι μια γνωστική [προκατάληψη] παραμόρφωση στην οποία τείνουμε να πιστεύουμε πληροφορίες που συναντάμε [στις οποίες εκτιθέμεθα] επανειλημμένα, ανεξάρτητα από την πραγματική τους ακρίβεια. Ο εγκέφαλός μας επεξεργάζεται τις επαναλαμβανόμενες πληροφορίες πιο ομαλά και αυτή η ευκολία αντίληψης ερμηνεύεται από εμάς ως ένδειξη [σημάδι] αλήθειας.

Τα αποτελέσματα μιας πρόσφατης μελέτης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cognition δείχνουν ότι αυτό το αποτέλεσμα [αυτή η επίδραση] μπορεί να είναι ακόμη ισχυρότερο από ό, τι πιστεύαμε προηγουμένως. Οι επιστήμονες έχουν ονομάσει αυτό το φαινόμενο «φαινόμενο της ψευδαίσθησης της γνώσης»."illusory truth effect"

Σε μια σειρά πειραμάτων που αφορούσαν [περιελάμβαναν] σχεδόν 800 άτομα που διεξήχθησαν από τον Δρ Felix Speckmann και τον Δρ Christian Unkelbach από το Πανεπιστήμιο της Κολωνίας, διαπιστώθηκε ότι οι συμμετέχοντες τείνουν να πιστεύουν ότι γνώριζαν επαναλαμβανόμενες πληροφορίες εκ των προτέρων, ακόμη και αν αυτό δεν συνέβαινε. Αυτό το φαινόμενο παρατηρήθηκε ακόμη και στην περίπτωση ψευδών δηλώσεων.

Η ψευδαίσθηση της γνώσης

Ένα πείραμα έδειξε ότι οι συμμετέχοντες ήταν πιο πιθανό να αξιολογήσουν επαναλαμβανόμενες δηλώσεις ως "γνωστές" σε αυτούς πριν, ακόμη και αν ήταν ψευδείς.

Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης εάν ζητώντας από τους συμμετέχοντες να προσδιορίσουν την πηγή των γνώσεών τους θα μπορούσε να επηρεάσει την ψευδαίσθηση της προηγούμενης γνώσης. Αποδείχθηκε ότι ακόμη και όταν ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να ονομάσουν [να αναφέρουν]την πηγή, σπάνια διόρθωσαν [προσάρμοζαν] την αρχική τους κρίση, αποδεικνύοντας τη σταθερότητα της ψευδαίσθησης της γνώσης.

Είναι ενδιαφέρον ότι οι συμμετέχοντες συχνά απέδωσαν τις "προηγούμενες γνώσεις" τους σε αξιόπιστες πηγές, ακόμη και αν η αρχική πηγή πληροφοριών ήταν αναξιόπιστη. Αυτή η τάση κατασκευής αξιόπιστων πηγών υπογραμμίζει τη δύναμη της επανάληψης στη διαμόρφωση των πεποιθήσεών μας.

Λήθη και παραπληροφόρηση

Η μελέτη ρίχνει επίσης φως στο πώς η λήθη μπορεί να επηρεάσει την αντίληψή μας για την αλήθεια. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι όταν οι άνθρωποι συναντούν [αντιμετωπίζουν] πληροφορίες από αναξιόπιστες πηγές, μπορεί αρχικά να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να τις εμπιστευτούν. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, ξεχνούν την αρχική πηγή και αν συναντήσουν ξανά αυτές τις πληροφορίες, τείνουν να τις αξιολογούν ως πιο αληθινές.

"Το φαινόμενο της λήθης, σε συνδυασμό με το φαινόμενο της αλήθειας, μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους να πιστέψουν δηλώσεις που αρχικά αναγνωρίστηκαν ως αναξιόπιστες", γράφουν οι ερευνητές.

Το Φαινόμενο Μαντέλα

Τα αποτελέσματα της μελέτης σχετίζονται επίσης με ένα τέτοιο φαινόμενο όπως το "φαινόμενο Μαντέλα". Αυτό το φαινόμενο, που ονομάστηκε από την ερευνήτρια παραφυσικών, Fiona Broome [Φιόνα Μπρουμ], περιγράφει ένα φαινόμενο στο οποίο μεγάλες ομάδες ανθρώπων θυμούνται ένα γεγονός διαφορετικά από ό, τι συνέβη ή θυμούνται γεγονότα που δεν συνέβησαν ποτέ.

Ένα κλασικό παράδειγμα του φαινομένου Μαντέλα είναι η ευρέως διαδεδομένη ψευδής πεποίθηση ότι ο Νέλσον Μαντέλα πέθανε στη φυλακή τη δεκαετία του 1980. Μάλιστα, αφέθηκε ελεύθερος και έγινε πρόεδρος της Νότιας Αφρικής, και απεβίωσε το 2013. Οι επιστήμονες προτείνουν ότι το φαινόμενο Μαντέλα μπορεί να εξηγηθεί εν μέρει από την επανάληψη ψευδών πληροφοριών ή την εσφαλμένη συσχέτιση πηγών πληροφοριών.

Τα αποτελέσματα της μελέτης έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην καταπολέμηση της παραπληροφόρησης στην εποχή του Διαδικτύου. Δείχνουν ότι η απλή έκθεση ψευδών πληροφοριών μπορεί να μην είναι αρκετή, καθώς με την πάροδο του χρόνου οι άνθρωποι μπορεί να ξεχάσουν την αρχική πηγή και να πιστέψουν ξανά σε αυτές τις πληροφορίες όταν τις αντιμετωπίσουν ξανά [όταν εκτεθούν ξανά σε αυτήν].

Οι επιστήμονες τονίζουν την ανάγκη ανάπτυξης κριτικής σκέψης και της παιδείας στα μέσα ενημέρωσης, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να αξιολογήσουν καλύτερα την αξιοπιστία των πληροφοριών και να αντισταθούν στην επίδραση [ επιρροή] του φαινομένου της αλήθειας και της ψευδαίσθησης της γνώσης.

Ψευδαισθήσεις γνώσης λόγω απλής επανάληψης
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0010027724000775

Εάν πείτε ένα αρκετά μεγάλο ψέμα και το επαναλάβετε πολύ, τελικά οι άνθρωποι θα το πιστέψουν.--Γιόζεφ Γκέμπελς

Η επίδραση της ψευδαίσθησης της αλήθειας ως γνωστικής παραμόρφωσης της συνείδησης υπάρχει εδώ και πολύ καιρό και χρησιμοποιείται συχνά από πολλούς ολοκληρωτικούς ηγεμόνες για πολιτική προπαγάνδα 

Εκμεταλλευόμενοι την ψευδαίσθηση του αποτελέσματος της αλήθειας, τα μέσα ενημέρωσης μπορούν να διαδώσουν εσκεμμένα ψευδείς πληροφορίες και να κάνουν το κοινό να πιστέψει ότι είναι αληθινές.