6-10-11 Ordinary Greeks turning to NGOs as health system hit by austerityBy Leigh Phillips
Europeans and Westerners in general are accustomed to being asked to donate money to emergency aid NGOs to tackle medical humanitarian crises in Africa, Asia and other parts of the developing world where governments are too unwilling, poor or incapable to be able to help their own citizens. It is unheard of for aid groups such as Medecins Sans Frontieres or Medicins du Monde to have to take over the role of providing basic medical services from normal state or private providers in a Western country.
But in the era of ever-tightening EU-IMF austerity, that is what is happening inGreece
According to Apostolos Veizis, the head of programmes for MSF Greece, this is the new reality that the country is waking up to.
“Wherever we work, we are working not only to respond to emergencies, but also to potential unwillingness on the part of authorities to provide access to healthcare,” he explained to EUobserver.
The organisation had set up clinics as long ago as 1995 specifically to deal with migrants and refugees that the government had abandoned to detention centres whose living conditions were criticised by the EU’s Fundamental Rights Agency in March. These migrants are completely excluded from Greek healthcare provision, according to Veizis, and so NGOs have moved in to fill the gap, such as Praksis, an aid group spun off from MSF Greece in 2004.
MSF Greece today works in detention facilities, but their colleagues in Praxis report that as the crisis has deteriorated and Brussels, Washington and Frankfurt have demanded stringent austerity that is bleeding public healthcare of vital resources, ordinary Greek citizens have started turning up at the doors of these clinics that were never intended for them.
“With the growth of the economic crisis, we are seeing symptoms of a wider problem,” Veizis says. “Now pensioners, the unemployed, the homeless, HIV and TB patients are also going without healthcare.”
Even middle-class shopkeepers are falling through the cracks, unable to win the exemptions that can be provided to those who can prove they are out of a job, he says.
“Normally from the data sent to the [World Health Organisation], we basically have an idea of where we need to go. But in this case, from the data supplied to the WHO or by Eurostat, you would imagine that there is no need in Greece for MSF to intervene.”
“But looking around at what our own families are going through, what colleagues working in hospitals are reporting, as well as other organisations, ... we see that regular Greek citizens are being cut off from healthcare, that people running clinics are receiving such citizens.”
“We are seeing the budgets of some health service areas such as social support and the treatment of certain diseases being hit by cuts of up to 80 percent,” he continues.
As a result of the government’s inability to pay the debts it owes to pharmaceuticals, the drugs giants are refusing to ship medicines to certain hospitals. Swiss firm Roche said in September that it would no longer deliver drugs to indebted hospitals, but it goes beyond just pills and ointments.
“[Public healthcare is] are facing shortages of medical materials, drugs and blood,” Veizis says.
He locates three causes of the crisis in the healthcare system: that there was already a poor state of an underfunded healthcare system itself long before austerity hit, “then there is the considerable financial restrictions the government wants to make, and finally the restructuring that is being imposed.”
The government is slashing the number of hospitals from 133 down to 83, cutting the number of clinical units from 2000 down to 1700, limiting to 30,000 the number of functional beds - or 80 percent of estimated needs.
The budgets of some health service areas such as social support and the treatment of certain diseases being hit by cuts of up to 80 percent.
All of which “is being imposed by the government without any impact assessment of what will happen.”
People must also now pay €5 for every visit to the hospital. The sum may not seem much, but when so many now have three-figure monthly incomes, every little bit is an anguish to part with “Then they have to pay for their lab exams,” Veizis adds.
There are categories of people who are exempt from the fees, but in reality there are many people that do not fit into these and so are excluded from health services.
People who run small businesses for example may not count as unemployed even if they have had to shut their shop, if they do not have the proper paperwork saying that they were paying their insurance fees but are now unemployed. They also not meet government criteria for unemployed status if they own their own house or car.
Pensioners are insured, but they also have to make a contribution from their side to the purchase of medicines - as much as 20-25 percent of the cost. But if their earnings have dropped from €700 a month to €500 a month, their capacity to pay for their medicines is all but extinguished..
There are also some 50-60 HIV patients that are without insurance.
MSF Greece is currently performing an assessment of the situation in Athens to get to grips with the full extent of what is happening. Veizis says there is a need for a more in-depth analysis that goes beyond anecdotes. “Traditionally with such assessments, there are figures on the morbidity and mortality that give us a pretty good indication about where to go. But there is no hard quantitative or qualitative data on this yet.”
The group began its assessment in July, but the MSF director admits that he is uncomfortable about what the correct response should be, whether aid groups should even be providing such services if they let the government off the hook.
“What do we do when we open a clinic to these people, to everybody [and not just migrants]. Are we really being helpful? If a citizen says to himself: ‘Well, I know that there is an MSF clinic I can go to, then maybe I won’t go through the hassle of trying to go to the public hospital,” is that keeping up the pressure on the government to deliver adequate provision, to take responsibility for this, or is it letting them off?”
“It is also very difficult to say what the exit strategy is here,” he concludes. He doesn’t know when this situation is going to end. Are NGOs willing to stick it out providing healthcare where Western governments cannot for perhaps years to come?
'Deepening humanitarian crisis'
The head of Medecins du Monde in the country, dentist Nikitis Kanakis, offers an equally grim portrait of the state of health-care in austerity-ruled Greece.“The situation in the last year has taken a turn for the worse,” he says. Of the 30,000 patients the group has attended to in the last year, some 35 percent are Greek citizens, up from 10 percent in 2010. Some nine percent of this figure are children.“There has been a tremendous change for the worse in a very short period of time.”
He says people come to MDM clinics with prescriptions for which they cannot pay and that some hospitals “run out from time to time of even basic materials.”
Hunger has returned to Greece, he says. Visitors to their clinics are now not just asking for medical assistance and medicines, but food as well.
“Amongst some children and the elderly, signs of mild malnutrition have begun to appear. This is mostly amongst migrants, but Greek citizens as well. There is a problem also not just with the amount but the quality of the food.”
As a result, the organisation in the coming weeks is to step outside its brief and launch a campaign for food donations.
“And we are beginning to see problems we’ve not encountered before, like families not on social security missing access to vaccinations.
He has little time for the demands of international lenders to Greece: “What we know is that amongst the new measures for 2012, the troika has asked that there no longer be exceptions to the €5 fee to visit a hospital [for those who cannot afford it]. Things will certainly get worse next year.”
“There is a deepening humanitarian crisis in Greece, but nobody wants to see this.”
Section Social Affairs
πηγή
http://euobserver.com/851/113841
Πρωτοφανές για χώρα της Ε.Ε.
"Γιατροί χωρίς σύνορα" και "Γιατροί του Κόσμου" εκπέμπουν SOS και για Αθηναίους!
07/10/2011
Ευρωπαίοι και οι Δυτικοί είναι συνηθισμένοι να δίνουν χρήματα και να ενισχύουν οικονομικά φιλανθρωπικές οργανώσεις και ΜΚΟ για την αντιμετώπιση έκτακτων ανθρωπιστικών κρίσεων σε χώρες της Αφρικής και της Ασίας και άλλα μέρη του αναπτυσσόμενου κόσμου, όπου οι κυβερνήσεις δεν είναι σε θέση να βοηθήσουν τους πολίτες τους.
Είναι ανήκουστο για οργανώσεις, όπως οι «Γιατροί Χωρίς Σύνορα» και οι «Γιατροί του Κόσμου» να απευθύνουν έκκληση σε ευρωπαίους πολίτες για οικονομική ενίσχυση ώστε να παράσχουν βασικές ιατρικές υπηρεσίες σε μια δυτική χώρα και μάλιστα χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σύμφωνα με τον Απόστολο Βείζη, επικεφαλή των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα» στη χώρα μας, αυτή η νέα πραγματικότητα δεν αφορά άλλη χώρα παρά την Ελλάδα της οικονομικής κρίσης «η οργάνωση είχε στήσει κλινικές ήδη από το 1995 ειδικά για την παροχή υπηρεσιών υγείας σε μετανάστες και πρόσφυγες. Σήμερα όμως όλο και περισσότεροι απλοί Έλληνες πολίτες έχουν αρχίσει να χτυπούν τις πόρτες των κλινικών που μέχρι χθες προορίζονταν μόνο για τους εξαθλιωμένους μετανάστες».
Η οικονομική κρίση στέλνει στα ιατρεία των ΜΚΟ «συνταξιούχους, άνεργους, άστεγους, ασθενείς με φυματίωση και HIV που βρίσκονται πλέον χωρίς δυνατότητα πρόσβασης στο Εθνικό Σύστημα Υγείας» συμπληρώνει ο υπεύθυνος των ΓΧΣ στην Ελλάδα.
Σε μια εποχή που οι περικοπές πλήττουν βασικούς τομείς της Δημόσιας περίθαλψης, τα νοσοκομεία βρίσκονται αντιμέτωπα με σοβαρές ελλείψεις σε φάρμακα όλο και περισσότεροι οικονομικά ασθενείς ομάδες του πληθυσμού αποκόπτονται από την δωρεάν περίθαλψη μιας και αδυνατούν να πληρώσουν τα 5 ευρώ για κάθε επίσκεψη στο νοσοκομείο.
Ο επικεφαλής των «Γιατρών του Κόσμου» στην Ελλάδα, οδοντίατρος Νικήτας Κανάκης, περιγράφει την ζοφερή πραγματικότητα.
«Η κατάσταση τον τελευταίο χρόνο πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Από τους 30.000 ασθενείς που η ομάδες μας έχουν φροντίσει τον τελευταίο χρόνο, περίπου το 35% ανάμεσά τους και πάρα πολλά παιδιά».
Σύμφωνα με τους γιατρούς της οργάνωσης "καθημερινά μας επισκέπτονται άνθρωποι με τις συνταγές για τις οποίες δεν έχουν να πληρώσουν στα νοσοκομεία "
Σε μια εποχή που η πείνα επιστρέφει στην Ελλάδα «οι επισκέπτες που έρχονται στις κλινικές μας, ζητούν όχι μόνο ιατρική βοήθεια και φάρμακα, αλλά και τρόφιμα, καθώς δεχόμαστε παιδιά και τους ηλικιωμένους, σε στάδιο ήπιου υποσιτισμού και το φαινόμενο δεν αφορά πλέον μετανάστες αλλά και Έλληνες» λέει ο Νικήτας Κανάκης.
Η οργάνωση μάλιστα σχεδιάζει σύντομα να ξεκινήσει μία εκστρατεία ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης και αναζήτησης τροφίμων ώστε να αντιμετωπισθούν οι ανάγκες των υποσιτιζόμενων κατοίκων της πρωτεύουσας που ζητούν βοήθεια.http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=150983
20 November 2011 Ουρές "νεόπτωχων" για δωρεάν εξετάσεις στη Θεσσαλονίκη
Συγκλονίστηκα, όταν ένα ζευγάρι ήρθε κλαίγοντας να ζητήσει ιατρική φροντίδα. Μέχρι πρόσφατα διατηρούσε επιχειρήσεις στη Χαριλάου και μας στήριζε για να βοηθάμε ανήμπορους. Τώρα ήταν ντροπιασμένο. Λόγω της κρίσης, βρέθηκε χωρίς σπίτι, να φιλοξενείται σε συγγενείς και να μην έχει ούτε ασφάλιση υγείας, λόγω χρεών στο ασφαλιστικό ταμείο. Δυστυχώς, αυτό μπορεί να συμβεί στον καθένα μας».
Η Σοφία Γκαρανέ, κοινωνική ανθρωπολόγος και υπεύθυνη του γραφείου των «Γιατρών του Κόσμου» στη Θεσσαλονίκη, είναι εντυπωσιασμένη από την τρομακτική αύξηση -100%- τον τελευταίο χρόνο στην προσέλευση όσων επισκέπτονται το πολυϊατρείο της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης. «Οι ασθενείς φτάνουν τους 1.000 το μήνα και το 70% είναι Ελληνες. Το αντίστοιχο διάστημα πέρσι ήταν περίπου 500. Αυτό που άλλαξε είναι το ''προφίλ'' τους. Είναι οι διπλανοί μας. Τα οικονομικά προβλήματα και η ανεργία έχουν δημιουργήσει την κατηγορία των ''νεόπτωχων''. Πρόκειται για Ελληνες, ηλικίας 40-60 ετών, οικογενειάρχες, που συχνά ανήκουν στη μεσαία αστική τάξη, έχασαν ξαφνικά τη δουλειά τους ή αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Δεν έχουν πλέον να πληρώσουν τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία, με συνέπεια να μην μπορούν να υποβληθούν σε απαραίτητες για την υγεία τους ιατρικές εξετάσεις, αλλά ούτε και να προμηθευτούν τα φάρμακα που χρειάζονται για τη θεραπεία τους», λέει στον «Α» η κ. Γκαρανέ.
Ανθρωποι σε απόγνωση Το πολυϊατρείο στην οδό Ιωνος Δραγούμη 65 «πλημμυρίζει» από ανθρώπους που δεν είναι στην πλειονότητά τους αλλοδαποί και μετανάστες, όπως συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια. «Στο πολυϊατρείο, που κλείνει δέκα χρόνια ζωής, υποστηρίζαμε ανέκαθεν και Ελληνες, είτε ήταν άστεγοι, άποροι ή αθίγγανοι. Ομως, τώρα πια, οι Ελληνες που μας επισκέπτονται είναι κατά 70% αυξημένοι. Οσο περνούν οι μέρες, αυξάνονται. Αυτό μας ανησυχεί. Οι ζωές τους έχουν τιναχτεί στον αέρα. Είχαν έναν προγραμματισμό: δουλειά, αυτοκίνητο, στεγαστικό δάνειο... Ποτέ δε φαντάστηκαν ότι θα έφταναν σε τέτοιο σημείο, να μην μπορούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Κάποιοι έχασαν δουλειές. Αλλοι αναγκάστηκαν να κλείσουν τα καταστήματά τους, αλλά, επειδή χρωστούν στο ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ), δεν μπορούν να κάνουν διαγραφή, επομένως δεν έχουν ασφάλιση», αναφέρει η κ. Γκαρανέ. Σύμφωνα με την ίδια, πολλοί είναι άνεργοι νέοι ή ηλικιωμένοι με χρόνια νοσήματα. Ανήκουν στην Πρόνοια αλλά δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε τη συμμετοχή που προβλέπεται για να πάρουν τα φάρμακά τους. Δεν έχουν να δώσουν τα 5 ευρώ που ζητάνε στα επείγοντα περιστατικά των νοσοκομείων ούτε τα 3 ευρώ στα εξωτερικά ιατρεία. Αρκετοί, πάλι, όπως λένε, δεν έχουν λεφτά ούτε για να πάρουν εισιτήριο και να πάνε μέχρι το νοσοκομείο.
Ουρές και λίστες αναμονής Στο πολυϊατρείο, οι πολίτες εξυπηρετούνται από τους εθελοντές γιατρούς και υγειονομικούς, ενώ όλες οι εξετάσεις και οι εμβολιασμοί γίνονται δωρεάν. Επιπλέον, όταν θεωρείται αναγκαίο, αναπτύσσονται και συνεργασίες εκτός ιατρείου: μικροβιολόγοι, ακτινολόγοι και γιατροί διαφόρων ειδικοτήτων δέχονται να καλύψουν δωρεάν περιστατικά στο χώρο τους. «Το διαμέρισμα που στεγάζει το πολυϊατρείο είναι περιορισμένο, μόλις 130 τ.μ. Ωστόσο, προσπαθούμε με όσα μέσα διαθέτουμε να εξυπηρετήσουμε όλους τους πολίτες. Καθημερινά υπάρχουν 3-4 γιατροί, δεχόμαστε 200- 250 άτομα την εβδομάδα, αλλά η ουρά των ασθενών φτάνει ώς τις σκάλες», τονίζει η κ. Γκαρανέ.
Η τεράστια ζήτηση έχει προκαλέσει και λίστες αναμονής. «Στο περίμενε» βρίσκονται περισσότερα από 300 παιδιά που πρέπει να εμβολιαστούν μέσα στο ερχόμενο δίμηνο.Οι εθελοντές τρέχουν και δεν προλαβαίνουν, ενώ η κατάσταση πηγαίνει προς το χειρότερο. Για το λόγο αυτόν, απευθύνουν έκκληση σε όποιον μπορεί να τους παραχωρήσει ένα χώρο ώστε να αντιμετωπίζουν σε καλύτερες συνθήκες τους ασθενείς αλλά και να εξοικονομήσουν τα χρήματα από το ενοίκιο. «Τα λεφτά αυτά μπορούν να ''γίνουν'' εμβόλια», λένε χαρακτηριστικά. Επιπλέον, αν είχαν τη δυνατότητα να καλύψουν τα πάγια έξοδα, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν περισσότερες ώρες, να αποκτήσουν έμμισθο προσωπικό αλλά και να αυξήσουν τις δράσεις εκτός ιατρείου.
«Διώχνουμε κόσμο....»Η ζήτηση για εμβόλια είναι τεράστια και οι εθελοντές των «Γιατρών του Κόσμου» στη Θεσσαλονίκη χρειάζονται κατά μέσον όρο 4.000 ευρώ το μήνα για το κόστος τους. Οπως σημειώνουν, το πρόβλημα προμήθειας εμβολίων είναι πολύ μεγάλο, καθώς, για να καλυφθούν οι ανάγκες, πρέπει να διαθέτουν 200 εμβόλια το μήνα. Η χαρά τους, όταν βοηθούν, είναι ανείπωτη, αλλά ανησυχούν βλέποντας «το πολυϊατρείο να επιβιώνει για τα βασικά». Οταν τα εμβόλια τελειώνουν, παρά τη διάθεση προσφοράς τους, οι γιατροί νιώθουν να έχουν τα χέρια τους «δεμένα» και αναγκάζονται να διώχνουν κόσμο. Οπως θυμούνται οι παλιοί εθελοντές, όταν το πολυϊατρείο ξεκίνησε τη λειτουργία του, το 2001, το επισκέπτονταν περίπου 30 άτομα το μήνα. Σήμερα, οι ανάγκες για τις πρωτοβάθμιες υπηρεσίες υγείας και τη φαρμακευτική περίθαλψη έχουν πολλαπλασιαστεί. Οσο για τα φάρμακα, προέρχονται από δωρεές, δηλαδή υπάρχει ένα φαρμακείο που «γεμίζει» χάρη στην προσφορά ιδιωτών, φαρμακοποιών και πολιτών που δεν τα χρειάζονται πια και τα χαρίζουν στο πολυϊατρείο.
Συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης Παρόλο που λόγω της κρίσης οι περισσότεροι δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα, η ανταπόκριση των πολιτών συγκινεί. Ολο και περισσότεροι θέλουν να βοηθήσουν εθελοντικά και να ενισχύσουν χρηματικά. Αρκετοί εθελοντές το αποδίδουν «στο φιλότιμο του Ελληνα και στην αίσθησή του ότι η κοινωνική αλληλεγγύη θα αποδειχτεί σωτήρια για την επιβίωση όλων μας». Στη Θεσσαλονίκη τα εγγεγραμμένα μέλη ξεπερνούν τα 1.000, αλλά ενεργά είναι περίπου 150.
Οι εθελοντές απευθύνουν έκκληση σε όλους για τη συγκέντρωση όχι μόνο φαρμακευτικού υλικού αλλά και ειδών πρώτης ανάγκης, ώστε να καλύψουν τις ανάγκες όσων απευθύνονται στο πολυϊατρείο. Το έργο τους μπορεί να ενισχύσει ο καθένας, με φαρμακευτικό υλικό που του περισσεύει, όπως γάζες, επιδέσμους, αντιβιοτικά, αντιπυρετικά, διάφορα φάρμακα, καθώς και ρούχα ή παπούτσια σε καλή κατάσταση. «Οι ανάγκες του κόσμου έχουν αυξηθεί όχι μόνο για περίθαλψη αλλά και για βασικά είδη, όπως ρούχα, παπούτσια και τρόφιμα. Για να αντεπεξέλθουμε ζητάμε από όλους τους πολίτες να βοηθήσουν», λέει η υπεύθυνη του γραφείου των «Γιατρών του Κόσμου» στη Θεσσαλονίκη.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΜΑΡΙΑ ΛΙΤΟΥ - αγγελιοφορος
http://www.seleo.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=43409:-qq-&catid=94:2011-10-25-14-43-11&Itemid=134
Europeans and Westerners in general are accustomed to being asked to donate money to emergency aid NGOs to tackle medical humanitarian crises in Africa, Asia and other parts of the developing world where governments are too unwilling, poor or incapable to be able to help their own citizens. It is unheard of for aid groups such as Medecins Sans Frontieres or Medicins du Monde to have to take over the role of providing basic medical services from normal state or private providers in a Western country.
But in the era of ever-tightening EU-IMF austerity, that is what is happening in
According to Apostolos Veizis, the head of programmes for MSF Greece, this is the new reality that the country is waking up to.
“Wherever we work, we are working not only to respond to emergencies, but also to potential unwillingness on the part of authorities to provide access to healthcare,” he explained to EUobserver.
The organisation had set up clinics as long ago as 1995 specifically to deal with migrants and refugees that the government had abandoned to detention centres whose living conditions were criticised by the EU’s Fundamental Rights Agency in March. These migrants are completely excluded from Greek healthcare provision, according to Veizis, and so NGOs have moved in to fill the gap, such as Praksis, an aid group spun off from MSF Greece in 2004.
MSF Greece today works in detention facilities, but their colleagues in Praxis report that as the crisis has deteriorated and Brussels, Washington and Frankfurt have demanded stringent austerity that is bleeding public healthcare of vital resources, ordinary Greek citizens have started turning up at the doors of these clinics that were never intended for them.
“With the growth of the economic crisis, we are seeing symptoms of a wider problem,” Veizis says. “Now pensioners, the unemployed, the homeless, HIV and TB patients are also going without healthcare.”
Even middle-class shopkeepers are falling through the cracks, unable to win the exemptions that can be provided to those who can prove they are out of a job, he says.
“Normally from the data sent to the [World Health Organisation], we basically have an idea of where we need to go. But in this case, from the data supplied to the WHO or by Eurostat, you would imagine that there is no need in Greece for MSF to intervene.”
“But looking around at what our own families are going through, what colleagues working in hospitals are reporting, as well as other organisations, ... we see that regular Greek citizens are being cut off from healthcare, that people running clinics are receiving such citizens.”
“We are seeing the budgets of some health service areas such as social support and the treatment of certain diseases being hit by cuts of up to 80 percent,” he continues.
As a result of the government’s inability to pay the debts it owes to pharmaceuticals, the drugs giants are refusing to ship medicines to certain hospitals. Swiss firm Roche said in September that it would no longer deliver drugs to indebted hospitals, but it goes beyond just pills and ointments.
“[Public healthcare is] are facing shortages of medical materials, drugs and blood,” Veizis says.
He locates three causes of the crisis in the healthcare system: that there was already a poor state of an underfunded healthcare system itself long before austerity hit, “then there is the considerable financial restrictions the government wants to make, and finally the restructuring that is being imposed.”
The government is slashing the number of hospitals from 133 down to 83, cutting the number of clinical units from 2000 down to 1700, limiting to 30,000 the number of functional beds - or 80 percent of estimated needs.
The budgets of some health service areas such as social support and the treatment of certain diseases being hit by cuts of up to 80 percent.
All of which “is being imposed by the government without any impact assessment of what will happen.”
People must also now pay €5 for every visit to the hospital. The sum may not seem much, but when so many now have three-figure monthly incomes, every little bit is an anguish to part with “Then they have to pay for their lab exams,” Veizis adds.
There are categories of people who are exempt from the fees, but in reality there are many people that do not fit into these and so are excluded from health services.
People who run small businesses for example may not count as unemployed even if they have had to shut their shop, if they do not have the proper paperwork saying that they were paying their insurance fees but are now unemployed. They also not meet government criteria for unemployed status if they own their own house or car.
Pensioners are insured, but they also have to make a contribution from their side to the purchase of medicines - as much as 20-25 percent of the cost. But if their earnings have dropped from €700 a month to €500 a month, their capacity to pay for their medicines is all but extinguished..
There are also some 50-60 HIV patients that are without insurance.
MSF Greece is currently performing an assessment of the situation in Athens to get to grips with the full extent of what is happening. Veizis says there is a need for a more in-depth analysis that goes beyond anecdotes. “Traditionally with such assessments, there are figures on the morbidity and mortality that give us a pretty good indication about where to go. But there is no hard quantitative or qualitative data on this yet.”
The group began its assessment in July, but the MSF director admits that he is uncomfortable about what the correct response should be, whether aid groups should even be providing such services if they let the government off the hook.
“What do we do when we open a clinic to these people, to everybody [and not just migrants]. Are we really being helpful? If a citizen says to himself: ‘Well, I know that there is an MSF clinic I can go to, then maybe I won’t go through the hassle of trying to go to the public hospital,” is that keeping up the pressure on the government to deliver adequate provision, to take responsibility for this, or is it letting them off?”
“It is also very difficult to say what the exit strategy is here,” he concludes. He doesn’t know when this situation is going to end. Are NGOs willing to stick it out providing healthcare where Western governments cannot for perhaps years to come?
'Deepening humanitarian crisis'
The head of Medecins du Monde in the country, dentist Nikitis Kanakis, offers an equally grim portrait of the state of health-care in austerity-ruled Greece.“The situation in the last year has taken a turn for the worse,” he says. Of the 30,000 patients the group has attended to in the last year, some 35 percent are Greek citizens, up from 10 percent in 2010. Some nine percent of this figure are children.“There has been a tremendous change for the worse in a very short period of time.”
He says people come to MDM clinics with prescriptions for which they cannot pay and that some hospitals “run out from time to time of even basic materials.”
Hunger has returned to Greece, he says. Visitors to their clinics are now not just asking for medical assistance and medicines, but food as well.
“Amongst some children and the elderly, signs of mild malnutrition have begun to appear. This is mostly amongst migrants, but Greek citizens as well. There is a problem also not just with the amount but the quality of the food.”
As a result, the organisation in the coming weeks is to step outside its brief and launch a campaign for food donations.
“And we are beginning to see problems we’ve not encountered before, like families not on social security missing access to vaccinations.
He has little time for the demands of international lenders to Greece: “What we know is that amongst the new measures for 2012, the troika has asked that there no longer be exceptions to the €5 fee to visit a hospital [for those who cannot afford it]. Things will certainly get worse next year.”
“There is a deepening humanitarian crisis in Greece, but nobody wants to see this.”
Section Social Affairs
πηγή
http://euobserver.com/851/113841
Πρωτοφανές για χώρα της Ε.Ε.
"Γιατροί χωρίς σύνορα" και "Γιατροί του Κόσμου" εκπέμπουν SOS και για Αθηναίους!
07/10/2011
Ευρωπαίοι και οι Δυτικοί είναι συνηθισμένοι να δίνουν χρήματα και να ενισχύουν οικονομικά φιλανθρωπικές οργανώσεις και ΜΚΟ για την αντιμετώπιση έκτακτων ανθρωπιστικών κρίσεων σε χώρες της Αφρικής και της Ασίας και άλλα μέρη του αναπτυσσόμενου κόσμου, όπου οι κυβερνήσεις δεν είναι σε θέση να βοηθήσουν τους πολίτες τους.
Είναι ανήκουστο για οργανώσεις, όπως οι «Γιατροί Χωρίς Σύνορα» και οι «Γιατροί του Κόσμου» να απευθύνουν έκκληση σε ευρωπαίους πολίτες για οικονομική ενίσχυση ώστε να παράσχουν βασικές ιατρικές υπηρεσίες σε μια δυτική χώρα και μάλιστα χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σύμφωνα με τον Απόστολο Βείζη, επικεφαλή των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα» στη χώρα μας, αυτή η νέα πραγματικότητα δεν αφορά άλλη χώρα παρά την Ελλάδα της οικονομικής κρίσης «η οργάνωση είχε στήσει κλινικές ήδη από το 1995 ειδικά για την παροχή υπηρεσιών υγείας σε μετανάστες και πρόσφυγες. Σήμερα όμως όλο και περισσότεροι απλοί Έλληνες πολίτες έχουν αρχίσει να χτυπούν τις πόρτες των κλινικών που μέχρι χθες προορίζονταν μόνο για τους εξαθλιωμένους μετανάστες».
Η οικονομική κρίση στέλνει στα ιατρεία των ΜΚΟ «συνταξιούχους, άνεργους, άστεγους, ασθενείς με φυματίωση και HIV που βρίσκονται πλέον χωρίς δυνατότητα πρόσβασης στο Εθνικό Σύστημα Υγείας» συμπληρώνει ο υπεύθυνος των ΓΧΣ στην Ελλάδα.
Σε μια εποχή που οι περικοπές πλήττουν βασικούς τομείς της Δημόσιας περίθαλψης, τα νοσοκομεία βρίσκονται αντιμέτωπα με σοβαρές ελλείψεις σε φάρμακα όλο και περισσότεροι οικονομικά ασθενείς ομάδες του πληθυσμού αποκόπτονται από την δωρεάν περίθαλψη μιας και αδυνατούν να πληρώσουν τα 5 ευρώ για κάθε επίσκεψη στο νοσοκομείο.
Ο επικεφαλής των «Γιατρών του Κόσμου» στην Ελλάδα, οδοντίατρος Νικήτας Κανάκης, περιγράφει την ζοφερή πραγματικότητα.
«Η κατάσταση τον τελευταίο χρόνο πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Από τους 30.000 ασθενείς που η ομάδες μας έχουν φροντίσει τον τελευταίο χρόνο, περίπου το 35% ανάμεσά τους και πάρα πολλά παιδιά».
Σύμφωνα με τους γιατρούς της οργάνωσης "καθημερινά μας επισκέπτονται άνθρωποι με τις συνταγές για τις οποίες δεν έχουν να πληρώσουν στα νοσοκομεία "
Σε μια εποχή που η πείνα επιστρέφει στην Ελλάδα «οι επισκέπτες που έρχονται στις κλινικές μας, ζητούν όχι μόνο ιατρική βοήθεια και φάρμακα, αλλά και τρόφιμα, καθώς δεχόμαστε παιδιά και τους ηλικιωμένους, σε στάδιο ήπιου υποσιτισμού και το φαινόμενο δεν αφορά πλέον μετανάστες αλλά και Έλληνες» λέει ο Νικήτας Κανάκης.
Η οργάνωση μάλιστα σχεδιάζει σύντομα να ξεκινήσει μία εκστρατεία ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης και αναζήτησης τροφίμων ώστε να αντιμετωπισθούν οι ανάγκες των υποσιτιζόμενων κατοίκων της πρωτεύουσας που ζητούν βοήθεια.http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=150983
20 November 2011 Ουρές "νεόπτωχων" για δωρεάν εξετάσεις στη Θεσσαλονίκη
Συγκλονίστηκα, όταν ένα ζευγάρι ήρθε κλαίγοντας να ζητήσει ιατρική φροντίδα. Μέχρι πρόσφατα διατηρούσε επιχειρήσεις στη Χαριλάου και μας στήριζε για να βοηθάμε ανήμπορους. Τώρα ήταν ντροπιασμένο. Λόγω της κρίσης, βρέθηκε χωρίς σπίτι, να φιλοξενείται σε συγγενείς και να μην έχει ούτε ασφάλιση υγείας, λόγω χρεών στο ασφαλιστικό ταμείο. Δυστυχώς, αυτό μπορεί να συμβεί στον καθένα μας».
Η Σοφία Γκαρανέ, κοινωνική ανθρωπολόγος και υπεύθυνη του γραφείου των «Γιατρών του Κόσμου» στη Θεσσαλονίκη, είναι εντυπωσιασμένη από την τρομακτική αύξηση -100%- τον τελευταίο χρόνο στην προσέλευση όσων επισκέπτονται το πολυϊατρείο της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης. «Οι ασθενείς φτάνουν τους 1.000 το μήνα και το 70% είναι Ελληνες. Το αντίστοιχο διάστημα πέρσι ήταν περίπου 500. Αυτό που άλλαξε είναι το ''προφίλ'' τους. Είναι οι διπλανοί μας. Τα οικονομικά προβλήματα και η ανεργία έχουν δημιουργήσει την κατηγορία των ''νεόπτωχων''. Πρόκειται για Ελληνες, ηλικίας 40-60 ετών, οικογενειάρχες, που συχνά ανήκουν στη μεσαία αστική τάξη, έχασαν ξαφνικά τη δουλειά τους ή αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Δεν έχουν πλέον να πληρώσουν τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία, με συνέπεια να μην μπορούν να υποβληθούν σε απαραίτητες για την υγεία τους ιατρικές εξετάσεις, αλλά ούτε και να προμηθευτούν τα φάρμακα που χρειάζονται για τη θεραπεία τους», λέει στον «Α» η κ. Γκαρανέ.
Ανθρωποι σε απόγνωση Το πολυϊατρείο στην οδό Ιωνος Δραγούμη 65 «πλημμυρίζει» από ανθρώπους που δεν είναι στην πλειονότητά τους αλλοδαποί και μετανάστες, όπως συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια. «Στο πολυϊατρείο, που κλείνει δέκα χρόνια ζωής, υποστηρίζαμε ανέκαθεν και Ελληνες, είτε ήταν άστεγοι, άποροι ή αθίγγανοι. Ομως, τώρα πια, οι Ελληνες που μας επισκέπτονται είναι κατά 70% αυξημένοι. Οσο περνούν οι μέρες, αυξάνονται. Αυτό μας ανησυχεί. Οι ζωές τους έχουν τιναχτεί στον αέρα. Είχαν έναν προγραμματισμό: δουλειά, αυτοκίνητο, στεγαστικό δάνειο... Ποτέ δε φαντάστηκαν ότι θα έφταναν σε τέτοιο σημείο, να μην μπορούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Κάποιοι έχασαν δουλειές. Αλλοι αναγκάστηκαν να κλείσουν τα καταστήματά τους, αλλά, επειδή χρωστούν στο ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ), δεν μπορούν να κάνουν διαγραφή, επομένως δεν έχουν ασφάλιση», αναφέρει η κ. Γκαρανέ. Σύμφωνα με την ίδια, πολλοί είναι άνεργοι νέοι ή ηλικιωμένοι με χρόνια νοσήματα. Ανήκουν στην Πρόνοια αλλά δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε τη συμμετοχή που προβλέπεται για να πάρουν τα φάρμακά τους. Δεν έχουν να δώσουν τα 5 ευρώ που ζητάνε στα επείγοντα περιστατικά των νοσοκομείων ούτε τα 3 ευρώ στα εξωτερικά ιατρεία. Αρκετοί, πάλι, όπως λένε, δεν έχουν λεφτά ούτε για να πάρουν εισιτήριο και να πάνε μέχρι το νοσοκομείο.
Ουρές και λίστες αναμονής Στο πολυϊατρείο, οι πολίτες εξυπηρετούνται από τους εθελοντές γιατρούς και υγειονομικούς, ενώ όλες οι εξετάσεις και οι εμβολιασμοί γίνονται δωρεάν. Επιπλέον, όταν θεωρείται αναγκαίο, αναπτύσσονται και συνεργασίες εκτός ιατρείου: μικροβιολόγοι, ακτινολόγοι και γιατροί διαφόρων ειδικοτήτων δέχονται να καλύψουν δωρεάν περιστατικά στο χώρο τους. «Το διαμέρισμα που στεγάζει το πολυϊατρείο είναι περιορισμένο, μόλις 130 τ.μ. Ωστόσο, προσπαθούμε με όσα μέσα διαθέτουμε να εξυπηρετήσουμε όλους τους πολίτες. Καθημερινά υπάρχουν 3-4 γιατροί, δεχόμαστε 200- 250 άτομα την εβδομάδα, αλλά η ουρά των ασθενών φτάνει ώς τις σκάλες», τονίζει η κ. Γκαρανέ.
Η τεράστια ζήτηση έχει προκαλέσει και λίστες αναμονής. «Στο περίμενε» βρίσκονται περισσότερα από 300 παιδιά που πρέπει να εμβολιαστούν μέσα στο ερχόμενο δίμηνο.Οι εθελοντές τρέχουν και δεν προλαβαίνουν, ενώ η κατάσταση πηγαίνει προς το χειρότερο. Για το λόγο αυτόν, απευθύνουν έκκληση σε όποιον μπορεί να τους παραχωρήσει ένα χώρο ώστε να αντιμετωπίζουν σε καλύτερες συνθήκες τους ασθενείς αλλά και να εξοικονομήσουν τα χρήματα από το ενοίκιο. «Τα λεφτά αυτά μπορούν να ''γίνουν'' εμβόλια», λένε χαρακτηριστικά. Επιπλέον, αν είχαν τη δυνατότητα να καλύψουν τα πάγια έξοδα, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν περισσότερες ώρες, να αποκτήσουν έμμισθο προσωπικό αλλά και να αυξήσουν τις δράσεις εκτός ιατρείου.
«Διώχνουμε κόσμο....»Η ζήτηση για εμβόλια είναι τεράστια και οι εθελοντές των «Γιατρών του Κόσμου» στη Θεσσαλονίκη χρειάζονται κατά μέσον όρο 4.000 ευρώ το μήνα για το κόστος τους. Οπως σημειώνουν, το πρόβλημα προμήθειας εμβολίων είναι πολύ μεγάλο, καθώς, για να καλυφθούν οι ανάγκες, πρέπει να διαθέτουν 200 εμβόλια το μήνα. Η χαρά τους, όταν βοηθούν, είναι ανείπωτη, αλλά ανησυχούν βλέποντας «το πολυϊατρείο να επιβιώνει για τα βασικά». Οταν τα εμβόλια τελειώνουν, παρά τη διάθεση προσφοράς τους, οι γιατροί νιώθουν να έχουν τα χέρια τους «δεμένα» και αναγκάζονται να διώχνουν κόσμο. Οπως θυμούνται οι παλιοί εθελοντές, όταν το πολυϊατρείο ξεκίνησε τη λειτουργία του, το 2001, το επισκέπτονταν περίπου 30 άτομα το μήνα. Σήμερα, οι ανάγκες για τις πρωτοβάθμιες υπηρεσίες υγείας και τη φαρμακευτική περίθαλψη έχουν πολλαπλασιαστεί. Οσο για τα φάρμακα, προέρχονται από δωρεές, δηλαδή υπάρχει ένα φαρμακείο που «γεμίζει» χάρη στην προσφορά ιδιωτών, φαρμακοποιών και πολιτών που δεν τα χρειάζονται πια και τα χαρίζουν στο πολυϊατρείο.
Συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης Παρόλο που λόγω της κρίσης οι περισσότεροι δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα, η ανταπόκριση των πολιτών συγκινεί. Ολο και περισσότεροι θέλουν να βοηθήσουν εθελοντικά και να ενισχύσουν χρηματικά. Αρκετοί εθελοντές το αποδίδουν «στο φιλότιμο του Ελληνα και στην αίσθησή του ότι η κοινωνική αλληλεγγύη θα αποδειχτεί σωτήρια για την επιβίωση όλων μας». Στη Θεσσαλονίκη τα εγγεγραμμένα μέλη ξεπερνούν τα 1.000, αλλά ενεργά είναι περίπου 150.
Οι εθελοντές απευθύνουν έκκληση σε όλους για τη συγκέντρωση όχι μόνο φαρμακευτικού υλικού αλλά και ειδών πρώτης ανάγκης, ώστε να καλύψουν τις ανάγκες όσων απευθύνονται στο πολυϊατρείο. Το έργο τους μπορεί να ενισχύσει ο καθένας, με φαρμακευτικό υλικό που του περισσεύει, όπως γάζες, επιδέσμους, αντιβιοτικά, αντιπυρετικά, διάφορα φάρμακα, καθώς και ρούχα ή παπούτσια σε καλή κατάσταση. «Οι ανάγκες του κόσμου έχουν αυξηθεί όχι μόνο για περίθαλψη αλλά και για βασικά είδη, όπως ρούχα, παπούτσια και τρόφιμα. Για να αντεπεξέλθουμε ζητάμε από όλους τους πολίτες να βοηθήσουν», λέει η υπεύθυνη του γραφείου των «Γιατρών του Κόσμου» στη Θεσσαλονίκη.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΜΑΡΙΑ ΛΙΤΟΥ - αγγελιοφορος
http://www.seleo.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=43409:-qq-&catid=94:2011-10-25-14-43-11&Itemid=134
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου