Τρίτη 17 Απριλίου 2012

ΑΝΑΙΜΑΚΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

14-4- 2012 παράθεση αποσπασμάτων από το Περί Σαρκοφαγίας, Πλούταρχος
το κείμενο του Πλουτάρχου, αποτελεί την πιο ολοκληρωμένη και εκτενή πρόταση υπέρ της αναίμακτης διατροφής από την αρχαιότητα.
από την αρχαιότητα, διαπιστώνουμε ένα φιλοσοφικό προβληματισμό και αρκετές επιστημονικές μελέτες για το ποια είναι η φύση των ζώων και ποια είναι η σχέση τους με τους ανθρώπους με αποκορύφωμα τις αναφορές φανερές ή συγκεκαλυμμένες σχετικά με την αποχή από την κρεοφαγία είτε σε σχέση με την υγιεινή διατροφή είτε στα πλαίσια ενός απλού και απέριττου βίου.
Το ότι δεν είναι στη φύση του ανθρώπου να τρώει κρέας φαίνεται κατ’ αρχάς από την κατασκευή των σωμάτων. Πράγματι, το ανθρώπινο σώμα δεν μοιάζει με κανενός ζώου απ’ όσα έχουν φτιαχτεί για να τρώνε κρέας, δεν υπάρχουν προτεταμένα χείλη, μυτερά νύχια, κοφτερά δόντια, γερό στομάχι και θερμή πνοή ικανή να μετατρέψει και να επεξεργαστεί τα βαριά συστατικά του κρέατος. Ως εκ τούτου η φύση με τα λεία δόντια, το μικρό στόμα, τη μαλακιά γλώσσα και την αδυναμία της πνοής για πέψη αποκλείει τη σαρκοφαγία.
Αν υποστηρίζεις ότι είσαι φτιαγμένος για τέτοιου είδους τροφή, πρώτα σκότωσε ο ίδιος αυτό που θέλεις να φας, από μόνος σου, χωρίς να χρησιμοποιήσεις κοπίδι, ρόπαλο ούτε πελέκι. Αντίθετα, όπως οι λύκοι, οι αρκούδες και τα λιοντάρια σκοτώνουν μόνα τους τα ζώα που τρώνε, σκότωσε με δάγκωμα βόδι ή με το στόμα γουρούνι, ξέσκισε αρνί ή λαγό και πέσε πάνω του να το φας όσο είναι ακόμα ζωντανό, όπως εκείνα. Αν περιμένεις να βρεθεί νεκρό αυτό που τρως και η παρουσία ψυχής σε κάνει να ντρέπεσαι στο να φας τη σάρκα, γιατί τρως το άψυχο πηγαίνοντας ενάντια στη φύση; Ωστόσο, ούτε άψυχο και νεκρό το τρώνε όπως είναι, αλλά το βράζουν, το ψήνουν, το μεταβάλλουν με φωτιά και χημικές ουσίες, αλλοιώνοντας, μετατρέποντας και σβήνοντας με μύρια καρυκεύματα τη γεύση του αίματος, ώστε το γευστικό όργανο να εξαπατηθεί και να δεχτεί ό,τι του είναι ξένο…..
Να λοιπόν πώς βλέπει ο Πλούταρχος την ανθρωπότητα στις μέρες του πράγμα που είναι αλήθεια ότι δεν απέχει πολύ από το σήμερα:
“Τίποτε δεν μας συγκινεί, ούτε η ανθηρή όψη της σάρκας ούτε η γοητευτική μελωδική φωνή ούτε η επινοητικότητα της ψυχής ούτε ο καθαρός τρόπος ζωής και η ξεχωριστή νοημοσύνη των άμοιρων ζώων, αλλά για μικρό κομμάτι σάρκας αφαιρούμε την ψυχή, το φως του ήλιου, τα χρόνια της ζωής, για τα οποία έχει γεννηθεί και έχει φτιαχτεί από τη φύση (το ζωντανό πλάσμα).
Ο Πλούταρχος παρουσιάζει αυτή τη θέση πολύ παραστατικά στο παραπάνω απόσπασμα όταν αναφέρει ότι αφαιρούνται με τη θανάτωση του ζώου “το φως του ήλιου, τα χρόνια της ζωής, για τα οποία έχει γεννηθεί και έχει φτιαχτεί από τη φύση.” Ακόμα, στο σημείο αυτό που αναφέρεται ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν τη γλώσσα των ζώων, όταν εκείνα βρίσκονται λίγο πριν το θάνατο ο Πλούταρχος γίνεται κάτι παραπάνω από σύγχρονος. Μπορούμε να δούμε πόσο λάθος είναι η άποψη κάποιων ότι μπορεί να υπάρξει “αξιοπρεπής και ανώδυνος” θάνατος σε σφαγεία σήμερα, όταν τα ζώα βρίσκονται στη σειρά βλέποντας και ακούγοντας τα άλλα ζώα να χάνουν τη ζωή τους.Για κάθε άνθρωπο που υιοθετεί τη θέση του Πλούταρχου ότι είμαστε μαζί με τα ζώα μέλη μίας ενιαίας συνειδητότητας το να μην τους αφαιρούμε τη ζωή δεν είναι ηρωϊκή πράξη, αλλά απλά το λογικό πράγμα που μπορεί να κάνει κάποιος. Αν αγαπάς τα ζώα, δεν τα φυλακίζεις και πάνω από όλα δεν τα τρως.  Συγγραφέας: Σταυρούλα Χοχλιδάκι
http://www.terrapapers.com
Πηγές: Πλούταρχος, Περί Σαρκοφαγίας
S.T. Newmyer, Animals, rights, and reason in Plutarch and modern ethics (2006)

πηγήhttp://www.blackstate.gr/koinonia-ugeia/295-ploutarxos-sarkofagia.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου